Posted in Leczenie sanatoryjne ma za zadanie utrwalenie leczenia ambulatoryjnego lub szpitalnego. Uzyskuje się to poprzez nauczenie samokontroli, gimnastykę oddechową, leczenie inhalacyjne itp. Leczenie sanatoryjne samo w sobie nie wnosi innych istotnych elementów leczniczych, których nie można by zastosować poza nim. Czyste powietrze, regularny wypoczynek, właściwie dawkowane leki, gimnastyka oddechowa — wszystko to można uzyskać także poza uzdrowiskiem. Leczenie sanatoryjne ma sens jedynie jako element szkolenia chorego, jak żyć ze swoją chorobą.
Leczenie klimatyczne w chorobach układu oddechowego może odbywać się w klimacie wysokogórskim (takich miejscowości w Polsce nie ma), podgórskim o charakterze bodźcowym (np. Rabka) lub oszczędzającym (np. Szczawnica położona w dolinie) oraz w klimacie morskim. Trudno przewidzieć, jak chory będzie reagować na leczenie klimatyczne, ale w myśl ogólnych zasad osoby młode skorzystają bardziej z klimatu podgórskiego bodźcowego, a osoby starsze z wydolnym krążeniem — z podgórskiego oszczędzającego. Chorzy z towarzyszącą niewydolnością krążenia muszą ograniczyć się do klimatu morskiego lub suchego nizinnego.
