Zmiany płucne w przebiegu chorób układowych

Do chorób układowych zalicza się choroby powodujące tego samego rodzaju zmiany w wielu narządach. Należą do nich sarkoidoza oraz tzw. kolagenozy

  • Sarkoidoza jest chorobą niezakaźną, ale w jakimś sensie od dawna związaną z gruźlicą. Wynika to z podobieństwa budowy mikroskopo­wej zmian ziarniny gruźliczej i sarkoidowej.

Objawy. W początkowym okresie choroby najbardziej charakte­rystyczne jest powiększenie węzłów chłonnych śródpiersia, potem poja­wiają się rozlane zmiany w śródmiąższowej tkance płucnej. Na zdjęciu rentgenowskim obraz płuc wykazuje zmiany siateczkowate, marmurkowate — obraz ten określa się jako „zamieć śnieżną”. Powstaje pe­wien nadmiar tkanki włóknistej w płucach, stają się one sztywne, wciągnięcie powietrza (oddech) wymaga zwiększenia siły, aby je roz­ciągnąć; pojawia się duszność, początkowo wysiłkowa, a w krańco­wych stanach spoczynkowa.

Leczenie sarkoidozy wcześnie rozpoczęte daje dobre wyniki.

Podstawowym środkiem leczniczym są syntetyczne hormony kory nadnerczy (np. enkorton).

  • Kolagenozy mogą być przyczyną wielorakich zmian w płucach, najczęściej jednak wywołują zapalenie opłucnej, rzadziej za­palenie płuc. Niekiedy zmiany mogą przyjmować postać przypominają­cą guza płuc. Również w wielu przypadkach powodują postępujące włóknienie płuc.

Leczenie zmian w płucach na tle kolagenozy polega na stosowa­niu hormonów kory nadnerczy, a czasem na kojarzeniu ich z lekami stosowanymi w leczeniu nowotworów.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.