Komitet Ekspertów Światowej Organizacji Zdrowia w 1979 r. przyjął, że cukrzyca jest zespołem różnych genetycznie uwarunkowanych i różnych nabytych zaburzeń metabolicznych, których wspólną cechą jest nietolerancja glukozy oraz wynikające stąd podwyższenie jej poziomu we krwi i pojawienie się w moczu. Towarzyszą temu objawy kliniczne, które zależą od zaburzeń przemiany glukozy, a z czasem rozwijają się też nieprawidłowe zmiany w układzie naczyniowym, nerwowym i w innych narządach, określane wspólnym mianem zmian przewlekłych albo późnych powikłań cukrzycy. Zgodnie z nową klasyfikacją, nazwę cukrzyca (diabetes mellitus — w dosłownym tłumaczeniu: „słodkie przeciekanie”) zarezerwowano wyłącznie dla choroby o pełnym obrazie klinicznym, natomiast łagodne zaburzenia przemiany glukozy, rozpoznawane tylko na podstawie badań laboratoryjnych, określono mianem nieprawidłowej tolerancji glukozy.
Written on Czerwiec 9th, 2012 by admin