Dysfagia najczęściej objawia się trudnością połykania z zatrzymywaniem się kęsa pokarmowego w przełyku. Utrudnionemu połykaniu zwykle towarzyszy uczucie pełności lub bólu za mostkiem, które ustępują dopiero po zwróceniu zalegającego pokarmu lub po „przepchnięciu” go do żołądka przez wypicie sporej ilości wody. Gdy utrudnienie połykania występuje na pograniczu jamy ustnej i gardzieli, pokarm może dostawać się do nosa, krtani i tchawicy powodując kaszel, chrypkę lub stany zapalne oskrzeli i płuc. Przy innej lokalizacji przeszkody, objawami towarzyszącymi mogą być czkawka i zgaga.
Utrudnione połykanie jest najczęściej następstwem zaburzeń nerwowo-mięśniowych, chorób zapalnych i nowotworowych, zaś mechanizm tego utrudnienia polega na nieprawidłowej, źle skoordynowanej kurczliwości gardzieli, przełyku i ich zwieraczy lub na zwężeniu światła tych narządów.
W przypadku dysfagii niezbędna jest porada lekarska, badanie radiologiczne przełyku i ezofagoskopia, tj. wziernikowanie przełyku (oglądanie jego wnętrza za pomocą instrumentu optycznego zwanego ezofagoskopem).