Posted in Ostre niedokrwienie jelita cienkiego może być spowodowane zatorem lub zakrzepem tętnic doprowadzających krew do jelita cienkiego, albo też dużym obniżeniem przepływu krwi z przyczyn ogólnoustrojowych. Ostre niedokrwienie jelita cienkiego zdarza się najczęściej u osób z zaawansowaną miażdżycą tętnic oraz u chorych z tzw. niemiarowością zupełną serca lub zastoinową niewydolnością krążenia.
Objawy. W pierwszej fazie rozwoju zespołu chorobowego występują bóle brzucha w okolicy pępka i wzmożona perystaltyka jelit. Po paru godzinach perystaltyka ustaje, pojawia się narastające wzdęcie z zatrzymaniem gazów, wzmożone napięcie powłok, gorączka i znaczny spadek ciśnienia tętniczego krwi.
Przebieg choroby jest niepomyślny i stanowi zagrożenie życia. Ustalenie rozpoznania na wcześniejszym etapie stwarza szansę leczenia operacyjnego, jednak nawet wówczas rokowanie jest poważne.
Przewlekłe niedokrwienie jelita cienkiego powstaje przeważnie w następstwie miażdżycy tętnic. Dopływ krwi do jelita nie jest całkowicie przerwany, a jedynie znacznie zmniejszony.
Objawem charakterystycznym jest ból brzucha w okolicy pępka, występujący w 15-30 min po posiłku, zwłaszcza po obfitym lub gdy po obfitym posiłku podejmowany jest znaczny wysiłek fizyczny. Z obawy przed bólem chorzy powstrzymują się od jedzenia, co prowadzi do wychudzenia. Chudnięcie może być też spowodowane zaburzeniami wchłaniania jelitowego substancji odżywczych.
Rozpoznanie może być pewnie ustalone tylko w oparciu o badanie radiologiczne naczyń brzusznych (tzw. angiografia trzewna). W dobrze udokumentowanych przypadkach podejmowane jest leczenie operacyjne, które polega na usunięciu z tętnicy przeszkody utrudniającej dopływ krwi do jelit. Innym sposobem jest wytworzenie połączenia naczyniowego omijającego przeszkodę.
