Posted in Odczyny w układzie oddechowym spowodowane przez leki mogą przebiegać jako:
- odczyny typu astmatycznego
- odczyny imitujące zapalenie płuc.
Odczyny typu astmatycznego, przypominające napad astmy, występują częściej. Tak zwana astma aspiryno w a (ok. 10%) notowana jest u wszystkich chorych na astmę. Ponieważ istotą odczynu na aspirynę i inne tzw. „niesteroidowe leki przeciwzapalne” nie jest reakcja antygen – przeciwciało, a zaburzenie biochemiczne, powinno się mówić nie „uczulenie” bądź „alergia”, lecz raczej „nietolerancja” aspiryny. Tradycyjnie jednak, nawet w kołach fachowych, używa się określenia „alergia aspirynowa”.
Aspiryna jest lekiem, który u nielicznych chorych łagodzi objawy astmatyczne, u innych wywołuje je, a skala tych odczynów jest różna, od niewielkiej duszności do ciężkiego stanu astmatycznego. Podobnie też „zachowuje się” cała rodzina leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych, takich jak np. piramidon, butapirazol, brufen, antineuralgina, cofedon, felsol, gardan, isalgin, nowalgina, proszki od bólu głowy z krzyżykiem, pabialgina, pyrenol, pyralgina, pyrosalofen, reumanol, scorbopiryna, tabletki przeciw grypie, wegantalgin, weramid, weramon. Rozpoznanie nadwrażliwości na aspirynę nakazuje ostrożność w stosowaniu tych właśnie leków, a nawet niektórych barwników używanych do barwienia leków i środków spożywczych (żółty barwnik tartrazyna i czerwony erytrozyna).
„Uczuleniu” na aspirynę towarzyszą często polipy nosa. Osoba mająca polipy nosa powinna sprawdzić, czy nie jest uczulona na aspirynę, a osoba uczulona na aspirynę powinna sprawdzić stan zdrowia u laryngologa.
Osoby ze skłonnością do odczynów astmatycznych mogą reagować skurczem oskrzeli na leki, które inni chorzy mogą przyjmować bez zastrzeżeń. Chodzi tu o niektóre leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego i zaburzeń rytmu, takie jak np. propranolol i kilka innych preparatów tej grupy.
Odczyny imitujące zapalenie płuc może wywoływać wiele leków. Pierwsze doniesienia na ten temat dotyczyły nitrofurantoiny („płuco nitrofurantoinowe”), leku używanego do leczenia zakażeń układu moczowego. Potem opisano takie zjawiska wywołane przez wiele innych leków, a obecnie na czoło wybija się tu cała rodzina leków stosowanych w leczeniu chorób nowotworowych („płuco btisulfanowe”, „płuco, metotreksatowe” itp.).
Postępowanie w tych przypadkach polega na intensywnym leczeniu hormonami kory nadnerczy (np. enkortonem), a w ciężkich stanach na stosowaniu tlenu.
