Posted in Niewydolność krążenia jest to stan, w którym układ sercowo-naczyniowy nie jest w stanie prawidłowo spełniać swoich funkcji. Powoduje to mniej lub bardziej wyrażone zaburzenia w zaopatrywaniu tkanek w tlen i substancje odżywcze oraz w usuwaniu z nich produktów przemiany materii. Wyróżnia się niewydolność krążenia centralną, sercową, zwaną niewydolnością serca , oraz niewydolność krążenia obwodową, zwaną niewydolnością naczyniową. Niewydolność naczyniowa jest omówiona w dziale Chirurgia.
Przyczyny niewydolności krążenia sercowej są różne. Najczęściej choroba ta jest spowodowana wadami zastawkowymi serca, nadciśnieniem tętniczym, chorobą wieńcową i zawałem serca, zapaleniem mięśnia sercowego oraz tzw. pierwotnymi kardiomiopatiami. Wszystkie one — poprzez różne mechanizmy — upośledzają siłę skurczu serca, w związku z czym przestaje ono tłoczyć do układu krwionośnego taką ilość krwi, jaka jest potrzebna dla pełnego zaspokojenia potrzeb organizmu. Jedną z pierwszych nieprawidłowości, jaka pojawia się już we wczesnym okresie niewydolności krążenia, jest zmniejszenie ilości krwi wyrzucanej przez serce w czasie jednego skurczu komór, czyli tzw. objętości wyrzutowej. Organizm dysponuje wieloma mechanizmami wyrównawczymi, umożliwiającymi utrzymanie pracy serca na odpowiednim poziomie przynajmniej przez pewien czas. Wskutek działania tych mechanizmów może być zachowana prawidłowa pojemność minutowa, tj. ilość krwi tłoczonej do naczyń w ciągu 1 min. Z biegiem czasu mechanizmy wyrównawcze coraz bardziej zawodzą i pojawiają się objawy kliniczne świadczące o niewydolności krążenia.
