Najprostszym sposobem sztucznego wzmożenia ciśnienia w jamie otrzewnej chorego, powodującym uniesienie przepony, jest położenie na jego brzuchu worka z piaskiem o masie 5 — 7 kg, po czym prowadzenie nauki oddychania przeponowego. Bardziej celowe jest zastosowanie specjalnego pasa brzusznego, który może być noszony stale. Pomysłowy i wygodny w noszeniu jest pas brzuszny wg pomysłu Baracha. Składa się on z poduszeczki o wymiarach 15 na 20 cm i przebiegających przez nią dwóch elastycznych stalowych sprężyn zapinanych na biodrach na dwa ściągacze. Pas zakłada się poniżej pępka, z tym że dolna sprężyna jest mocniejsza i ona głównie podnosi ciśnienie w jamie brzusznej. Pas brzuszny unosi wyżej przeponę, obniża ciśnienie żylne krwi, a oprócz tego zwiększa ruchomość dolnych żeber, co daje w rezultacie poprawę przewietrzania płuc.
W ropniu płuc, rostrzeniach oskrzeli ważne znaczenie ma tzw. pozycja drenażu, tj. ułożenie chorego w takiej pozycji, w której najłatwiej oskrzela opróżniają się z zakażonej wydzieliny. Pozycja drenażu zależy od obszaru (segmentu) płuc, który powinien być opróżniony. Zasadą ułożenia jest wyższa pozycja bioder niż głowy. Można to uzyskać przez podłożenie wałka pod biodra lub uniesienie tylnej części łóżka ku górze.