Mechaniczne sposoby usprawniające oddychanie w rozedmie płuc

Najprostszym sposobem sztucznego wzmożenia ciśnienia w jamie otrzewnej chorego, powodującym uniesienie przepony, jest położenie na jego brzuchu worka z piaskiem o masie 5 — 7 kg, po czym prowadze­nie nauki oddychania przeponowego. Bardziej celowe jest zastosowa­nie specjalnego pasa brzusznego, który może być noszony stale. Pomysłowy i wygodny w noszeniu jest pas brzuszny wg pomysłu Baracha. Składa się on z poduszeczki o wymiarach 15 na 20 cm i przebiegających przez nią dwóch elastycznych stalowych sprężyn zapi­nanych na biodrach na dwa ściągacze. Pas zakłada się poniżej pępka, z tym że dolna sprężyna jest mocniejsza i ona głównie podnosi ciśnie­nie w jamie brzusznej. Pas brzuszny unosi wyżej przeponę, obniża ciś­nienie żylne krwi, a oprócz tego zwiększa ruchomość dolnych żeber, co daje w rezultacie poprawę przewietrzania płuc.

W ropniu płuc, rostrzeniach oskrzeli ważne znaczenie ma tzw. po­zycja drenażu, tj. ułożenie chorego w takiej pozycji, w której naj­łatwiej oskrzela opróżniają się z zakażonej wydzieliny. Pozycja drena­żu zależy od obszaru (segmentu) płuc, który powinien być opróżniony. Zasadą ułożenia jest wyższa pozycja bioder niż głowy. Można to uzyskać przez podłożenie wałka pod biodra lub unie­sienie tylnej części łóżka ku górze.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.